Parafia Św. Andrzeja Apostoła

Św. Jacek

Prezbiter (+ 1257). Urodził się w Kamieniu Śląskim na Opolszczyźnie pod koniec XII wieku.
Po studiach w Paryżu i Bolonii został kapłanem i kanonikiem krakowskim.
Towarzysząc Iwonowi, biskupowi Krakowa, w podróży do Rzymu, zetknął się ze św. Dominikiem i jego duchowym ruchem. Razem z bł. Czesławem (zob. 20 lipca) przyjął od niego habit.
Po powrocie do Krakowa założył przy kościele św. Trójcy pierwszy w Polsce klasztor dominikanów. Z Krakowa podejmował liczne wyprawy misyjne do Kijowa, Gdańska, Prus i na pogranicze Litwy. Nazwano go "apostołem Północy".
Wyniszczony pracą umarł w Krakowie. Od chwili śmierci o. Jacek był czczony jako święty.
W zapiskach konwentu klasztornego znajduje się tekst z 1277 roku: "W klasztorze krakowskim leży brat Jacek, mocen wskrzeszać umarłych." Jego relikwie znajdują się w kościele dominikanów.
Beatyfikował go Klemens VII (1527), kanonizował Klemens VIII (1594).
Jest jednym z najbardziej znanych za granicą świętych polskich.
Patron archidiecezji katowickiej i diecezji opolskiej.
Według legendy, kiedy uciekał z Kijowa przed Tatarami, zabrał ze sobą Najświętszy Sakrament, by nie narazić go na zniewagi. Wychodząc z kościoła usłyszał głos idący od figury: Kiedy Święty dał do zrozumienia, że kamiennej figury nie udźwignie, Matka Boża zapewniła go, że nie będzie taka ciężka. W kościele dominikanów w Krakowie pokazują dużą kamienną statuę jako "Matkę Bożą Jackową".
W ikonografii przedstawiony jest w habicie dominikanina, z monstrancją w jednej ręce i figurą Matki Bożej w drugiej.

NOWENNA
do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
we wtorki po Mszy Świętej o godz. 18
(w okresie zimowym o godz. 17)