Biskup. Urodził się około 1080 roku w Nadrenii. Był subdiakonem i kanonikiem w Xanten. Przebywając na dworze arcybiskupa Kolonii Fryderyka II i cesarza Henryka V, prowadził życie świeckie.
W 1115 roku podczas burzy omal nie zginął od pioruna. Wydarzenie to spowodowało zmianę jego życia. Wstąpił do benedyktynów podejmując pokutę. Wyrzekł się godności i majątków kościelnych. Po przyjęciu święceń kapłańskich zaczął pracować jako wędrowny kaznodzieja.
W 1120 roku założył zakon według reguły św. Augustyna w Prémontré (norbertanów). Od 1126 roku był arcybiskupem Moguncji, gdzie pracował nad odnową Kościoła. Wypełniał także obowiązki kanclerza Rzeszy. Zasadniczość i surowość biskupa Norberta stały się powodem rozruchów, a w konsekwencji opuszczenia przez niego miasta. "Na tle gorliwej i owocnej pracy dla Kościoła cieniem kładzie się jego stosunek do Polski" pisze Henryk Fros SJ. Wychowany w ideologii świętego cesarstwa rzymskiego, z którym tak łatwo utożsamiano dobro Kościoła, wysuwał roszczenia jurysdykcyjne wobec diecezji polskich, nie uznając metropolii gnieźnieńskiej.
Umarł 6 czerwca 1134 roku. Kanonizowany w 1582 roku.
Jest patronem Pragi, zakonu norbertanów, sióstr norbertynek oraz wszystkich wspólnot jego imienia.
W ikonografii ukazywany jest w stroju biskupim, w mitrze, z krzyżem w dłoni.
Jego atrybutami m. in. są: anioł z mitrą, diabeł u stóp, gałązka palmy, kielich, model kościoła, monstrancja, pająk.
Nowenna Nieustająca
NOWENNA do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
we wtorki po Mszy Świętej o godz. 18
(w okresie zimowym o godz. 17)